Dvorak: Vioolconcert in a op. 53; Pianotrio nr. 3 in f op. 65. Isabelle Faust (viool) met resp. het Praags filharmonisch orkest o.l.v. Jirí Belohlávek en Jean-Guihen Queyras (cello) en Alexander Melnikov (piano). Harmonia Mundi JMC 90.1833 (69’45”). 2004

De koppeling is een ongewone, hoewel het vioolconcert wel vaker bijvoorbeeld niet met de Symphonie espagnole van Lalo (Tetzlaff, Virgin), het vioolconcert van Glazoenov (Frank Peter Zimmermann, EMI) wordt gecombineerd, maar met de Carmenfantasie van Sarasate (Suwanei, Philips), met de vioolsonate van Elgar (Vengerov, Teldec) of een Fantasie van Suk (Perlman, EMI).

Daarmee zijn meteen ook de belangrijkste rivalen van Isabelle Faust genoemd. Ze kan het voortreffelijk tegen hen opnemen en onderscheidt zich van de meeste anderen door een vrij gestaalde, indringende aanpak van de hoekdelen, waarbij de finale duidelijk het karakter van een Slavische dans krijgt en een contrastrijke, zangerige weergave van het middendeel.

In het trio neemt de pianist duidelijk, maar niet opdringerig het initiatief. Er wordt pittig en geëngageerd gemusiceerd zodat ook de hieruit resulterende interpretatie het kan opnemen tegen de beste rivalern, zoals die van het Trio Fontenay (Teldec), het Borodin trio (Chandos) en het Florestan trio (Hyperion).