Divitis/De Févin: Lux perpetua; Requiem. Organum o.l.v. Marcel Pérès. Aeon AECD 1216 (66’17”). 2010

Deze cd die ons als eerste een dieper, hoorbaar inzicht geeft in het werk van de Vlaams/Franse Renaissance componisten Anthonius Divitis (Antonius de Rijcke, 1470- ca 1530 die als kapelmeester en componist in Zeeland en Brugge, later aan de hoven van Filips de Schone en Lodewijk XII werkzaam was) en Antoine de Févin (Arras ca. 1470 – 1512, actief in de hofkapel te Blois) geeft ons een rijk inzicht in de kerkmuziek aan het begin van de zestiende eeuw.

Dit programma is in zoverre omgeven met een raadsel, dat twee componisten worden genoemd die onafhankelijk van elkaar werkten en elkaar waarschijnlijk niet kenden. Hoe dat zit? Vaag bronnenmateriaal is de oorzaak. De meeste bronnen schrijven het Requiem materiaal toe aan De Févin, maar eentje, de Occo codex, noemt Divitis.

Hoe dat ook zij, hier wordt gelukkig weer eens een kleine witte vlek op de muziekhistoriekaart ingekleurd, want wat tot nu toe van beide componisten op cd bekend werd, was wel erg beperkt: van Divitis ‘O desolatorum consolator’ door het Orlando Consort (Harmonia Mundi HMU 90.7328) en van De Févin de motetten ‘Benedictus Dominus Deus’ door het Ensemble Currende (Telarc CD 80521) en ‘Vulnerasti cor meum’ door het Renaissance orkest (Glossa GCD921403) en het chanson ‘Faulte d’argent’ door Cassidy (Signum SIGCD 025) of Suhubiette (Calliope CAL 6293).

Het in 1982 gestichte Ensemble Organum heeft zich van meet af aan niet alleen grondig verdiept in oude muziek, maar zijn vertolkingen ook steeds verder geperfectioneerd. Op voorbeeldige wijze worden we hier met sonore, prachtig meerstemmig zingende stemmen, waarbij vooral telkens die ene, licht raspende solobas opvalt, teruggevoerd in de wereld rond Ockeghem en Des Prés. Wat een fijne aanwinst!