Delius: Vioolconcert; Dubbelconcert voor viool, cello en orkest; Celloconcert. Tasmin Little (v), Paul Watkins (vc) met het BBC symfonie orkest o.l.v. Andrew Davis. Chandos CHSA 5094 (68’50”). 2010

Van de vier concerten die Delius schreef – voor piano, viool, cello en viool/cello – is het vioolconcert (uit 1916) het bevredigendste werk. Hoewel Delius zelf het nodige talent had als violist en het werk werd geschreven voor Albert Sammons, is het bepaald geen virtuosenstuk.

De solopartij mag zich dan vaak rapsodisch zwevend over de orkestpartij bewegen, hij blijft voortdurend harmonisch verbonden met die partij en schijnt daaruit voort te komen. Het swerk is in één lang deel, verdeeld in drie secties en het loopt over van momenten van nu eens een gepassioneerde intensiteit, dan weer droomachtige aard en soms heftige uitvallen.

Een van de meest geïnspireerde vertolkingen van het vioolconcert komt van Tasmin Little, met als bijkomend voordeel dat haar cd ook beide andere concerten voor strijkers bevat. Een alternatief voor het vioolconcert zou Menuhin (EM 764.725-2) kunnen zijn, gecombineerd met het Elgarconcert. Zijn toon is wat minder puur, maar de interpretatie is zeker welsprekend.