Dillon: The book of elements. Noriko Kawai. NMC D 091 (2 cd’s, 1u. 23’24”). 2003

Vijf op hun beurt weer in 27 brokken uiteenvallende delen die ononderbroken in elkaar overgaan telt het bijna anderhalf uur durende pianowerk dat de Schotse componist James Dillon (1950) tussen 1997 en 2002 schreef. Het langste duurt het laatste: 16’32”, verder gaat het om korte stukken tussen de 0’44” en 6’10”. Het gaat hier dus niet om de elementen uit het periodiek systeem want dat zijn er vele meer en ook niet om de jaargetijden, maar om vuur, lucht, water, aarde, ruimte, maar meer nog ook om energie, leven enzovoorts. 

Alle zijn verschillende vormen van energie en energie is leven in tijd en overgang. Dat lijkt de componist hier voor ogen te staan. Het gaat om een in wezen vijfdelig werk waarin continuïteit tegenover discontinuïteit is geplaatst.

Nocturne en Klaagzang staan tegenover Moto perpetuo en Toccata. En dat alles vereist de nodige virtuositeit en uithoudingsvermogen. Het werk werd mede geïnspireerd op aandrang van Roger Woodward, Rolf Hind, Nicolas Hodges en Ian Pace.

Noriko Kawai is een Japanse die in Londen en Rome studeerde. Met deze uitgave toont ze overduidelijk haar grote kunnen aan. Niet alleen de compositie is verbluffend, de vertolking is dat ook.