Dvorak: Vioolsonate in F op. 57, B. 106; Romantische stukken op. 75 nr. 1-4 B. 150; Vioolsonatine in G op. 100 B. 183. Qian Zhou en Edward Battersby. Naxos 8.554413 (65’28”). 1998

De vioolsonatine van Dvorak was aanvankelijk bestemd voor zijn twee kinderen en erg veel meer dan een simpel werk valt er dan ook niet van de maken. Zhou en Battersby kiezen terecht voor een lichte toets en maken er zo het best mogelijke van.

Desonate is natuurlijk een stuk substantiëler en krijgt dan ook meer inhoud en glans. Wat de Romantische stukken betreft, is wellicht interessant om op te merken dat nr. 4 eigenlijk deel van een pianotrio zou worden, maar het bleef bij een duo. 

Van de sonatine en de Romantische speelden Mischa Maisky en Pavel Gililov ooit een versie voor cello en piano (DG 477.7465), maar het dient gezegd: voor viool en piano klinken de werken duidelijk beter, zeker in de onderhavige heel mooie vertolkingen die het begin zijn van een complete uitgave van Dvoraks werken voor deze combinatie.