Diepenbrock: Ouverture De vogels; Marsyas suite; Hymne voor viool en orkest; Elektra suite; Hymne an die Nacht nr. 2 ‘Muß immer der Morgen wiederkommen’; Die Nacht; Wenige wissen das Geheimnis der Liebe; Im großen Schweigen. Emmy Verhey (v), Linda Finnie (ms), Christoph Homberger (t) en Robert Holl met het Residentie orkest o.l.v. Hans Vonk. Chandos CHAN 10029 (2 cd’s, 2u. 21’43”). 1990

Het verband tussen taal en muziek was voor Diepenbrock als doctor in de oude talen belangrijk genoeg om daar veel van zijn werken op te baseren. Zelfs de symfonische werken uit zijn laatste scheppingsperiode hebben grotendeels een achtergrond als toneelmuziek die echter dankzij een aan Wagner ontleende melodische stuwkracht, gelardeerd met Franse verfijning een heel autonoom karakter heeft. 

Zo horen we hier de ouverture De Vogels, bedoeld voor Aristophanes’ blijspel en dus vrolijk van karakter, naast de eerder melancholieke Marsyas suite en de dramatische Elektra suite. De uit een vroeg stuk voor viool en piano ontstane Hymne voor viool en orkest is niet het sterkste werk uit deze collectie, maar Emmy Verhey doet haar best om het op een zo hoog mogelijk niveau te tillen. De vocale solisten voldoen ook heel goed en het Residentie orkest dat Diepenbrock in zijn hart sloot, zorgt onder Hans Vonk voor een zeer geslaagd geheel dat door Chandos prachtig is opgenomen.