Enescu: Symfonie nr. 1 in Es op. 13; Concertante symfonie voor cello en orkest in B op. 8. Tampere filharmonisch orkest o.l.v. Hannu Lintu. Ondine ODE 1198-2 (53’58”). 2014
Enescu: Symfonie nr. 2 in A op. 17; Kamersymfonie in E op. 33. Tampere filharmonisch orkest o.l.v. Hannu Lintu. Ondine ODE 2012 (69’18”). 2012
Enescu: Symfonie nr. 3 in C op. 21; Ouverture sur des thèmes dans le caractère populaire roumain op. 32. Tampere filharmonisch orkest o.l.v. Hannu Lintu. Ondine ODE 1197-2 (55’35”). 2013
Vergeleken met de uit opnamen van verschillende uitvoerenden bestaande uitgave van EMI die bovendien over een langere periode tot stand kwam, schuilt in deze kort na elkaar gemaakte opnamen meer eenheid en is de geluidskwaliteit door de bank niet alleen gelijkmatiger maar ook beter.
Interessanter is ook de programmering met als extra’s de Concertante symfonie uit 1901, de zelden gehoorde Kamersymfonie (voor fluit, hobo, althobo, klarinet, fagot, hoorn, trompet, viool, altviool, cello contrabas en piano), uit 1954 en de Ouverture uit 1948. Een interessante combinatie van muziekstukken van de jonge en de oude Enescu.
Bij de Kamersymfonie is een verband met de gelijknamige werken van Schönberg ver te zoeken. Maar er is wel een overeenkomst in die zin dat ook hier is getracht om met bescheiden middelen een symfonische indruk te wekken. De piano en de trompet hebben een vrij dominerende rol, maar er zijn ook aardige fluitsoli. Is dit typisch muziek van een oude man? (Enescu was in de zeventig). Nee, zeker niet; eerder gaat het om een blijk van een levenslange ervaring in compacte vorm.
De Ouverture ontstond na W.O. II toen de componst in Parijs was afgesneden van contacten met zijn communistische vaderland. Het werk is opgedragen aan de herinnering van de in 1902 overleden prinses Elena Bibescu, een mecenas. Zoals veel van Enescu’s werk is het stuk gebaseerd op thema’s uit de rijke Roemeense volksmuziektraditie.
Het goede Tampere filharmonisch orkest gaat heel geëngageerd en met frisse directheid te werk zodat de krachtige en vruchtbare verbeelding van de componist alle recht wordt gedaan. Ook de emotionele kanten van de muziek komen goed uit. De SACD opnamen klinken volbloedig en evenwichtig, waardoor dit als de mooiste uitgave van deze werken kan worden bestempeld.