Escaich: Baroque song; Klarinetconcert; Erinnerung; Symfonische suite Claude. Paul Meyer met het Opera orkest Lyon o.l.v. Alexandre Bloch. Sony 88985-43019-2 (72’23”). 2016

Met de wereldpremière van Thierry Escaichs Altvioolconcert met Antoine Tamestit als solist in Amsterdam in februari 2018 net achter de rug, is het nog te vroeg om een opname van dat werk te verwachten. Maar gelukkig zijn er vele andere die een goed beeld van deze Franse organist en componist geven.

Primair is Escaich (52) waarschijnlijk de organist van de St. Etienne in Parijs die zijn toehoorder overstelpt met een enorme notenstroom en de deze meeneemt in een constante flow. Maar als tegenwicht brengt hij gelukkig ook structuur aan in zijn werk. En, typisch Frans, hij is dol op kleur en wisselende timbres als de registers van zo’n orgel. 

Baroque song uit 2007 gaat uit van koraalvoorspelen van Bach en begin tekens met citaten daaruit die telkens worden gesublimeerd in gegrom van het koper en wolken van strijkersklanken met onverwachte wendingen. Het mooist is het in een fraaie climax eindigende middengedeelte.

Erinnerung begon in 2007 als strijkkwartet met een duidelijke toespeling op Beethovens Waldstein sonate, maar werd uitgebreid tot een versie voor strijkorkest. Hier geen directe citaten, maar vage, complexe, nogal geheimzinnige schaduwen. Het werk heeft meer van Schönbergs Verklärte Nacht dan van Beethoven.

Een rijk kleurengamma bepaalt het karakter van het heel fraaie, interessante Klarinetconcert uit 2012. Ook dit heeft een complex karakter, maar bevat ook prachtig lange lyrische melodiebogen en Paul Meyer maakt een feest van de solopartij.

In 2014 componeerde Escaich zijn dramatische opera Claude waaruit hier een suite met veel vaart klinkt.

In al deze werken zorgen Alexandre Bloch en zijn orkest voor geëngageerde en goed klinkende vertolkingen die ook iets ontwapenends hebben.