Ernst: Fantaisie brillante sur le Prophète; Nocturnes voor viool en piano op 8 nr, 1 in A en 2 in E; Carnaval de Venise op. 18; Morceaux de salon op. 13 nr. 1 en 2; Thème allemand varié op. 9; Rondo allemand sur des thèmes d’Oberon. Sherban Lupu en Ian Hobson. Toccata TOCC 0118 (76’20”). 2010
Ernst: Introduction et variations brillantes en form de fantaisie sur le quatuor favori de Ludovic de Halévy op. 6; Elégie sur la mort d’un object chéri op. 10; Introduction, variations et final, dialogués et concertans sur une valse favorite par Charles Schunke op.26; Pensées fugitives par Heller et Ernst nr. 7-12; Souvenirs de l’opéra La Juive de Halévy; Airs hongrois variés op. 22. Sherban Lupu en Ian Hobson. Toccata TOCC 0163 (80’55”)/ 2011
Ernst: Polonaise de concert op. 17; Etude op. 15/14 ‘L’art de phaser; Rondino’s sur des motifs favoris sur ‘Robert de diable\, de Meyerbeer, ‘Natalie’ de Carafa et ‘La tentation’ de Halévy; Variations I tuoi frequenti palpita de Pacini’s Niobe; Romanesca fameux ‘Air de danse du 16ème siècle; Variations de bravoure sur l’air national hollandais. Sherban Lupu en Ian Hobson. Toccata TOCC 0310 (69’47”). 2013
Dit zijn drie cd’s uit de vorderende reeks die Sherban Lupu en Ian Hobson wijden aan een volledig overzicht van de werken voor viool en piano van de zich graag van Franse titels bediende Moravische componist Heinrich Wilhelm Ernst (1814 - 1865) die in Wenen studeerde, tot de briljantste violisten van zijn tijd behoorde en een groot bewonderaar van Paganini was.
Van 1838 tot 1846 maakte hij in die hoedanigheid een lange tournee door Europa, maar was daarnaast ook een uitnemende kwartetspeler.
Heel wat van het gespeelde verschijnt voor het eerst op cd en Sherban Lupu en Ian Hobson tonen zich steeds technisch en muzikaal goed bewapende, onversaagde gidsen in dit wereldje met hun stijlvolle vertolkingen.
Wanneer men hen hier beluistert wekt het eigenlijk verbazing dat de ooit zo beroemde componist en violist zo uit de belangstelling is geraakt; zijn muziek zit knap vakkundig in elkaar en klinkt heel geïnspireerd op de hier uitgevoerde wijze.
Een handicap voor meer bekendheid is dat Ernst zo weinig abstracte composities - concerten, sonates - schreef en zich liefst richte op bewerkingen van operamelodieën die tegenwoord vrijwel niemand meer kent. Maar hier kon hij zijn lyrische talenten in muziek met een vaak tere, treffende expressie volledig ontplooien.
Het wachten is op de prachtige Fantaisie brillante sur la marche et la romance d’Otello de G. Rossini en zo mogelijk de zes Etudes polyphoniques voor soloviool. Wie een ander hoogtepunt uit het werk van deze componist wil horen, moet vooral zijn bijna polsblessures veroorzakende Vioolconcert in fis op. 23 eens beluisteren met Ilya Grubert (Naxos 8.557565).