Elgar: Dream of Gerontius, The, op. 38; Symfonie nr. 1 in As op. 55. Peter Autey (t), Michelle Breedt (ms), John Hancock (b), Collegium vocale Gent en De Filharmonie Antwerpen o.l.v. Edo de Waart. Pentatone PTC 6186-472 (2u. 22’02”). 2013  

Elgar’s Dream of Gerontius is een werk dat heel zwaar is verankerd in de Engelse koortraditie, maar een werk dat de laatste tijd ook regelmatig buiten Albion tot klinken komt, ook in Nederland en België. Ook de fonografische historie is haast exclusief in Groot Brittanië thuis sinds de heel geslaagde eerste opname van Malcolm Sargent met Heddle Nash, Gladys Ripley en Dennis Noble (Testament SBT 2025)). Onder meer Adrian Boult met Nicolai Gedda, Helen Watts en Robert Lloyd (EMI 566.540-2), Richard Hickox met Arthur Davies, Felicity Palmer en Gwynne Howell (Chandos CHAN 8641/2) en John Barbirolli met Richard Lewis, Janet Baker en Kim Borg (EMI 573.579-2) volgden.

Een frisse kijk van buiten kan geen kwaad en in zoverre voldoet de energieke vertolking van De Waart heel goed. Het mooist is het kooraandeel, ook het orkest weert zich goed, maar het is de solistenbezetting die wat achterblijft bij de mooiste Engelse versies.

Ter compensatie is er wel de Symfonie nr. 1 waarin Edo de Waart veel gevoel toont voor dit Victoriaanse idioom en met warmbloedig orkestspel en opnieuw de nodige vaart voor een idiomatische verklanking zorgt. Vooral de finale krijgt een meeslepende uitvoering. Hier wordt een vergelijking met John Barbirolli (BBC Legends BBCL 4106-2) en Colin Davis (LSO Live LSO 0017) goed doorstaan.