Falla: Canciones populares españolas nr. 1-7; Klavecimbelconcert; El gran teatro del mundo; Psyche. Victoria de los Angeles (ms), Lluis Vidal (kl), Cor Lieder Camera, Lliure kamerkorkest o.l.v. Josep Pons. Harmonia Mundi HMC 90.1432 , HMG 50.1432 (42’50”). 1992

De  Siete Canciones populares españolas van Falla waren al bij de eerste uitvoering in 1915 in Madrid een groot succes. Falla koos de melodieën die hij al zijn leven lang had gehoord en die hij goed kende. Het gaat om een volmaakte, kleine liederenverzameling met allerhande tempi en stemmingen van de uitbundige dansritmes van de seguidilla en de jota of de kalmte van een wiegenlied tot de wanhoop en treurnis van een onbeantwoorde of verraden liefde.

Gedurende haar hele lange loopbaan speelden deze liederen een belangrijke rol in het leven van Victoria de los Angeles (1923-2005); ze maakte er ten minste vier opnamen van in de loop der tijd. Eén der mooiste dateert uit 1962 toen de werd begeleid door pianist Gonzalo Soriano (EMI 567.590-2), eentje eerder was in 1951 met Gerald Moore (EMI764.028-2) een andere met Alicia de Larroche (de Camerata Lysy van Alberto Lysy uit 1994 (Claves CD 50-9411). Er is ook de dvd uitgave met Manuel Garcia Morante  uit 1989 (Columna Musica 1 CM 0257).

Dat ze tot op hoge leeftijd het beste van haar stem en voordracht nog ter beschikking had, illustreert deze uitgave waarin elk woord, iedere noot doorleefd en met volkomen zelfvertrouwen en intensiteit klinkt. Haar begeleider wet gelukkig ook de belevingswereld van elk lied te treffen: vurig, cynisch, teer of triest.

Aan mooie alternatieven is ook geen gebrek, met voorop Ann Monoyios (EMI 586.985-2)

Ter vergelijking is ook de baritonversie van Gérard Souzay en Jacqueline Bonneau (Testament SBT 1311) de moeite. Maar het ontbreekt ook niet aan arrangementen. Wie daarin is geïnteresseerd, kan terecht bij violist Tretyakov (Vogue VG 65102-2), celliste Viviane Lévy (Fremeaux FA 9513), mandolinist Avi Avital (DG 479.1069) en gitarist Narciso Yepes (DG 459.029-2).