Fauré: Liederen voor zangstem en piano. Elly Ameling (s), Gérard Souzay (b) en Dalton Baldwin. EMI 764.079-2 (4 cd’s, 4u. 44’48”). 1970/4
Fauré schreef zijn eerste lied ‘Le papilon et la fleur’ als schooljongen; zijn leraar Saint-Saëns tekende nog een spottend prentje op het manuscript. Dit charmante lied markeert het begin van een interesse in de mélodie (het Franse kunstlied) die Fauré zijn hele leven zou bijblijven.
Met Fauré’s uitzonderlijke gave voor melodie, de intieme verbinding tussen zijn muziek en de subtiliteit, het vloeiende van de Franse taal en zijn perfectionisme op het gebied van de uitwerking van muzikale ideeën leek het genre precies voor hem gemaakt.
Gedurende zestig jaar ontwikkelden de liederen van Fauré zich van het tonale perspectief van de negentiende eeuwse en de decoratieve schoonheid van de art nouveau naar impressionistisch symbolisme en, uiteindelijk, het onafhankelijke pad van de twintigste-eeuwse muzikale visionair.
Fauré zette enige van de mooiste gedichten uit zijn tijd op muziek. Dat gaat van Victor Hugo en Théophile Gautier tot Leconte de Lisle, Charles Baudelaire en Paul Verlaine. Met name deze laatste veroorzaakte een artistieke klik. Fauré koos namelijk de gedichten van Verlaine voor zijn beroemde, grensverleggende en waarschijnlijk mooiste liederencyclus La bonne chanson (1892/4).
Later legde hij zich toe op de gedichten van de Belgische symbolist Charles van Lerberghe, resulterend in twee fascinerende cycli, La chanson d’Eve (1906/10) en Le jardin clos (1914). Zijn laatste cyclus van vier liederen, het welsprekende en krachtige L’horizon chimérique (1921) zijn gebaseerd op gedichten van Jean de la Ville de Mermont.
Elly Ameling en Gérard Souzay, op gevoelige wijze begeleid door Dalton Baldwin, zingen hier Fauré’s volledige mélodies. Ameling is een ideale en perfecte sopraan voor Fauré: licht van toon, precies, teer en subtiel. Souzay geeft blijk van een diepgewortelde empathie voor Fauré’s verfijning, elegantie en gemaskeerde sensualiteit.
Andere volledige uitgaven, zoals van Hyperion met meest Engelse zangers, blijven hierbij achter. Interessanter is de historische opname van een stel liederen voor mannenstem door Charles Panzéra en Madeleine Panzéra-Baillot (Dutton CDBP 9726) en de moderner selecties liederen voor vrouwenstem van Anne Sofie von Otter (DG 447.752-2) en Barbara Hendricks (EMI 749.841-2).