CD Recensies

FRANÇAIX: GAI PARIS, LE; KLARINETCONCERT; DIVERTIMENTI E.A.

Françaix: Le gay Paris; Klarinetconcert; Divertimento voor fluit en piano; Sonatine voor trompet en piano ‘Prélude, sarabande et gigue’;  Variaties voor klarinet en piano in a; Dansen voor saxofoon en piano ‘Danses exotiques’ nr. 1-5; Divertimento voor fagot en strijkers. Eric Aubier (tr), Octuor à vent de Paris o.l.v. Philippe Cuper (kl), Orchestre de Bretagne o.l.v. Jean Françaix, Vincent Lucas (fl), Laurent Wagschal (p), Pascal Gallet (p), Jean-Louis Sajot (kl), Jean Françaix (p), Nicolas Prist (sax), Lola Descours (fag) en Octuor de France. Indésens INDE 045 (74’11”). 1992/2012

 

Het hele oeuvre van Franaix munt uit door het gebruik van zeer economisch gebruikte middelen, speelse humor en deels ook subtiele humor. Door af te zien van valse ambities schreef hij veel aardig te spelen en vlot te beluisteren muziek, maar die stelt wel zware eisen aan de vertolkers om dat te realiseren.

Op het kruidenrek van de componist vinden we veel soorten esprit waarvan de klassiek moderne muziek profiteert. Op deze cd is een aardige dwarsdoorsnee van zijn werken voor kleinere bezetting met blazers in de hoofdrollen bijeengebracht.

Te beginnen met het uitgelaten vrolijke La gai Paris uit 1975 in de geest van Sacha Guitry. In 1992 kon de componist zelf nog zijn klarinetconcert uit 1967 dirigeren. Zelf vond hij het een ‘concerto diabolique á jouer” maar de bruisende muziek is in zeer goede handen bij Philippe Cuper.

In het Divertimento uit 1955 krijgen we te maken met een soort suite in neoklassieke stijl die door fluitist Vincent Lucas en pianist Laurent Wagschal in de juiste geest wordt gespeeld. 

Bekender, misschien zelfs beruchter is de Sonatine voor trompet en piano uit 1975, meesterlijk verklankt door Eric Aubier en Pascal Gallet. De componist zelf, ditmaal aan de vleugel, horen we nog eens in Thema en variaties voor klarinet en piano, ditmaal met de stijlvolle Louis Sajot als blazer. Het werk was bedoeld als bewijs van goed kunnen bij een concours en de tessitura stelt hoge eisen: tot ‘cimes stratosphériques’.

De vijf exotische dansen uit 1961 zijn achtereenvolgens pambiche, baiao, samba en drie merengues. Hier op altsaxofoon sfeervol uitgevoerd door Nicolas Prost, begeleid door Laurent Wagschal.

Tot besluit klinkt het Divertimento voor fagot en strijkkwintet uit 1942 met Lola Descours en leden van het Frans octet. Een fijn werk met een onverwacht hoog soortelijk gewicht bij alle blijken van humor en luchtigheid.

Het geheel is heel inspirerend.