Fairouz: No Orpheus. Refugee blues; Jeder Mensch; No Orpheus; German romantic song; Three fragments from Ibn Khafajah; The stolen child; After the revels; We are seven; Annabel Lee. Kate Lindsey (ms) Kiera Duffy (s) Christopher Burchett (b), David Moody (p), Adrian Daurov (vc), David Kaplan (p), Margaret Lancaster (fl), Emily Ondracek-Peterson (v), Ashley Bathgate (vc), Rupert Boyd (git) en Russell Miller (p). Naxos 8.559783 (61’39”). 2014
Fairouz: Zabur (Psalmen). Dan Coakwell (t), Michael Kelly (b) met het Indianapolis symfonie orkest, - koor en – kinderkoor o.l.v. Eric Stark. Naxos 8.559803 (55’43”). 2015
Voor eind maart 2017 heeft De Nederlandse Opera de Revue The new prince van Mohammed Fairouz op libretto van David Ignatius op het repertoire genomen. Een stuk op basis van Macchiavelli’s De heerser, die in 2032 na vijfhonderd jaar uit de dood ontwaakt in New York en daar niet alleen te maken krijgt met president Wu Virtu (Nathan Gunn), maar ook met vroegere Amerikanen als Kissinger (Kelsey Grammer), Bill Clinton (Paulo Szot), Monica Lewinsky (Nora Fischer), Hilllary Clinton (Barbara Walsh) en met Bin Laden (George Abud) en Fortuna (Karin Strobos) en ook voor Veerle Sanders is een rol weggelegd.
Mohammed Fairouz is een in 1985 geboren Arabisch-Amerikaanse componist met wortels in de Emiraten. Tot zijn leraren behoorde Richard Danielpour, een afstammeling van een Perzisch/Joodse familie. Hij kan vrijuit kleinschalige en grootschalige muziek schrijven omdat hij uit geen enkele gevestigde traditie voortkomt. Graag gebruikt hij tekst van heel verschillend kaliber om zijn opvattingen lucht te geven. Ook kiest hij bij voorkeur heel grillige gegevens als onderwerp. En net als Barenboim tracht hij met zijn muziek in onderling conflict levende mensen te verzoenen.
De componist heeft over zichzelf gezegd dat hij ‘is
geobsedeerd door tekst’. Dat blijkt meteen uit het stel liederen voor verschillende stemmingen en begeleidingen. Zo is daar mezzo Kate Lindsey die Jeder Mensch bestelde. Een drietal liederen op tekst van Alma Mahler met een extra cello. Aan haar vallen de eerste zeven nummers van deze cd ten deel, daaronder Refugee Blues (tekst Auden) en No Orpheus op tekst van Lloyd Schwartz en gecomponeerd ter herinnering aan de oma van de componist.
De Three Fragments from Ibn Khajafah waren besteld door het Cygnus kwartet en zijn derhalve geschreven voor sopraan, fluit, cello en gitaar. Ibn Khafajah (1058-1138/9) was een Andalusische dichter. Het erotischew After the Revels is op een vers van Ibn Shuhayd.
Vertolkingen en opname doet dit materiaal ovrtuigend recht.
Dan de tweede cd. Op een libretto van de Palestijns/Amerikaanse Najla Said – een andere link met Barenboim - schreef Fairouz het oratorium Zabur dat begint met kreten van vluchtelingen die een veilig onderkomen zoeken. Het verhaal gaat over de jonge dichter/blogger Dawoûd en zijn metgezel Jibreel die omringd zijn door vuur en vernietiging, bij kaarslicht werken en zich ondanks alles aan de wereld kenbaar willen maken.
Voor de tekst zijn lastig te volgen Arabische psalmen gekozen, die helaas in het boekje met toelichting niet zijn vertaald.
Maar beide solisten articuleren duidelijk en dat is tenminste iets, Ook in andere wezenlijke opzichten is de in Indianapolis gemaakte opname behoorlijk gelukt.