Friedrich II, koning van Pruisen. Sinfonia’s nr. 1 in g en 2 in D; Fluitconcerten nr. 1 in G en 3 in C. Manfred Friedrich met het Carl Philipp Emanuel Bach kamerorkest o.l.v. Hartmut Haenchen. Capriccio 10064 (62’14”). 1983

In Potsdam stelde ‘fluitkoning’ Frederik II in het midden van de achttiende eeuw een hofkapel samen die bestond uit de beste instrumentalisten die in de buurt waren en engageerde componisten die voor daar te spelen muziek zorgden. Sommige contracteerde hij al toen hij als kroonprins in Ruppin en later in Rheinsberg leefde. Zelf leverde hij als traversospeler daaraan ook enige compositorische bijdragen. 

Manfred Friedrich (sic) toont zich met zijn traverso een hedendaags soort fluitkoning in een tweetal Fluitconcerten van de koning. Hij fraseert mooi flexibel en stelt zich vaardig in dienst van de muziek. Ook zijn articulatie is volkomen natuurlijk en idiomatisch en zijn begeleiders spelen met een frisse attaque.

De beide onbekendere Sinfonia’s laten een andere kant van Frederik horen. Met Hartmut Haenchen als orkestraal leidsman wordt zo een aardige momentopname van het muziekleven op Sanssouci gegeven.