Ferrari: Elektronische muziek. Petite symphonie intuitive pour un paysage de printemps; Strathoven; Presque rien avec filles; Hétérozygote. BV Haast CD 9009 (68’54”). 1991

De klassieke puur elektronische muziek mag dan geen blijvend succes zijn geworden, er bevinden zich wel werken onder die beklijven. Daartoe behoort Presque rien  nr. 1 uit 1970 van de Fransman Luc Ferrari (1929 - 2005) dat zich baseert op natuurgeluiden. Wat zo ontstond is een prachtig  voorbeeld van klankpoëzie. Je hoort hoe een Bretons vissersdorpje langzaam ontwaakt en aan een nieuwe dag begint. Een auto raast voorbij, insecten zoemen, vogels tjirpen en kinderen zijn aan het spelen.

Door het plaatsen van microfoons op zijn raamkozijn kon Ferrari deze opnamen maken. Op subtiele manier mengt hij de veldopnames tot een bondig geheel. De andere werken zijn uit resp. 1973, 1985, en 1964.