Fesch, de: Concerten voor 2 fluiten en orkest in D op. 5/4, G op. 5/3, g op. 5/2 en D op.5/1; Vioolconcerten in c op. 5/5, in E op. 5/6 (bew.). Jed Wentz met Musica ad Rhenum. Nederland Muziek NM 92054 (52’24”). 1995

Fesch, de: Duo’s voor 2 violen in A op. 1a/6, C op. 1b/6 en C op. 1b/6; Vioolsonate in Bes op. 4a/6; Sonates voor fluit en b.c. in c op. 6/6 en e op. 8a/3; Sonate voor 2 violen en b.c. in A op. 7/5; Sonate voor 2 celli in g op. 8b/11; Sonate voor fluit, viool en b.c. in G op. 12/3; Cellosonate in D op. 13/5. Ensemble d’Auvergne. Globe GLO 5186 (68’51”). 1996

De in Alkmaar geboren Willem de Fesch (1687 - 1757) behoort gedurende een paar eeuwen tot de productiefste Nederlandse componisten. Zijn broer Peter was magister musices in Leiden. Hij was in 1711 getrouwd met Maria Anna Rosier en nam les bij haar vader die in Keulen werkzaam was aan het hof van de keurvorst. Als violist werd hij in Amsterdam bekend en in 1725 werd hij concertmeester in Antwerpen. Daar verbleef hij zes jaar totdat hij werd ontslagen wegens slonzigheid en het niet goed kunnen omgaan met anderen. 

Gij vertrok naar Londen en sleet daar de rest van zijn leven in gezelschap van heel wat Italiaanse emigranten. Hij moet daar ook oratoria hebben geschreven, maar daarvan is niets over. In totaal bracht hij het tot 13 opusnummers waarin een groot aantal concerten voor verschillende instrumenten en sonates van hem vallen. Die sonates hebben hun culminatiepunt in de zes Cellosonates op. 8 uit 1736.  Deze zijn geschreven in de briljante, expressieve stijl van Corelli en Vivaldi.

De zes concerten op. 5 uit 1725 zijn waarschijnlijk de laatste die hij in Amsterdam componeerde.

Dit tweetal cd’s met hartelijke vertolkingen geeft een goed inzicht van zijn werk.