Furrer: Strijkkwartet nr. 3. Stefan Tast en Angela Jaffé (v), Kirstin Maria Pientka (va) en Ringela Riemke (vc). Kairos KAI 1313-2 (51’22”). 2007

Het klinkt enigszins als een gemeenplaats, maar voor de Zwitserse componist Beat Furrer (1954) is hij in zijn muziek steeds op zoek naar klank, liefst rond de grens tussen stilte en geluid. In zijn licht theatrale composities speurt hij naar innerlijke dramatiek, waarbij het klankexperiment voorop staat.

In 2018 won Furrer de prestigieuze Ernst von Siemens prijs, mogelijk ook omdat hij mede-oprichter van Klangforum Wien en daarmee veel baanbrekende muziek heeft geprogrammeerd en uitgevoerd.

Zijn in opdracht van de WDR gecomponeerde Strijkkwartet nr. 3 was bedoeld voor het Arditti kwartet is gestructureerd rond drie kiemcellen die nader worden uitgewerkt, gevarieerd en die elkaar soms op intrigerende wijze overlappen. Het idioom is volkomen eigentijds, maar het knarst niet. Er is een moment van verrassing wanneer ineens het koraalthema van Psalm 22 ‘God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten’ opduikt.

Een exemplarisch voorbeeld van zijn werk is dit Strijkkwartet nr. 3 uit 2004 dat hier voorbeeldig speelt en heel knap iets zinnigs weet te maken van vijftig minuten mooie, doch bescheiden middelen.