Fasch, C.F.C: ‘La Hagenmeister’, ‘L’Antoine’’; ‘La Jeannetre’; Pianosonates in Bes, C en F; ‘La Ceccina’; ‘La Socrates’; ’Ariette avec quatorze variations’. Philippe Grisvard (fp). Audax ADX 13725 (64’44”). 2019

 

Fasch, C.F.C.: Missa a 16 voci; Scarlatti, D.: Stabat Mater a 10. Stuttgarts Kamerkoor o.l.v. Frieder Bernius. Carus 83.508 (46’36”). 2007

 

Carl Friedrich Chritian Fasch (1736 - 1800) werd als jongste zoon van Johann Friedrich Fasch in Zerbst geboren en werd door zin vader opgeleid. Hij was vanaf 1756 tot zijn dood werkzaam aan het Pruisische hof van koning Frederik II ‘De Grote’ en stond daar altijd wat in de schaduw van C.P.E. Bach. Hij kwam daardoor ook minder aan bod om zich te profileren omdat bij slechts plaatsvervanger van Bach was en alleen optreden als deze Bach er even niet was. Hij werd ook door musicologen lang ondergewaardeerd. Gelukkig ontfermt de Franse fortepianist Phiiippe Grisvard zich nu over het weinige dat ons van zijn pianowerken rest. Deze bestaan voor een groot deel uit karakterschetsen van mensen uit zijn omgeving (met Socrates is de filosoof Moses Mendelssohn bedoeld), maar er zijn ook een paar volgens de regels van de toenmalige kunst geschreven Sonates bij. De Sonate in Bes is overigens een bewerking van een sonate voor blokfluit, 2 violen en b.c.

Als CD premières doet Grisvard een heel mooi boekje over deze Fasch open en gelukkig doet hij dat op een allerminst schichtig klinkende Johann André Stein fortepiano uit 1790.

Nadat de Berlijnse hofmuziekdirecteur Reichardt uit Italië een 16-stemmige Mis van Benevoli had meegebracht. Gefascineerd door dit werk ontwierp Fasch een dergelijke opzet, maar vond in eerste instantie onvoldoende vertolkers om het werk recht te doen. Dus deed hij een beroep op zijn privéleerlingen. Daaruit ontstond in 1791 de nog altijd florerende Berlijnse Singakademie. Frieder Bernius zorgt voor een betrouwbare vertolking.