Franck: Béatitudes, Les FWV 53.  Diana Montague (ms), Ingeborg Danz (ms), Cornelia Kallisch (a), Keith Lewis B), Scot Weir (b), Gilles Cachemaille (b), John Cheek (bs), Reinhard Hagen (bs), Juan Vasle (bs) met de Gächinger Kantorei Stuttgart en het Omroeporkest Stuttgart o.l.v. Helmuth Rilling. Brilliant Classics 99955 (2 cd’s, 2u., 11’07”). 1990

 

Het oratorium Les béatitudes (de zaligheden) hield Franck bezig van 1869 tot 1879. Als uitgangspunt koos hij de acht zaligheden uit de bergrede zoals we die in hoofdstuk 5 van het evangelie van Matthäus aantreffen. Daardoor was hij met zijn diep (maar naïef en oprechte) religieuze overtuiging zeer geboeid. Het leidde tot een omvangrijk, ruim twee uur durend werk dat werd geschreven voor acht slisten (maar zonder sopraan en tenor), koor en een omvangrijk orkest. Daarin zijn de elementen afwisseling en drama wat dun gezaaid.

Dai is gezien het onderwerp niet zo verrassend, want die elementen zijn ook niet aanwezig in Christus’ preek.

De gezongen tekst werd geschreven door madame Colomb en betreft meditaties over de acht zaligheden, voorafgegaan door een proloog. Helaas waren haarteksten nogal slap en weinig inspirerend. Er zit ook geen voortgaande ontwikkeling in. Maar dat niet dat het werk heel wat aangename, mooie momenten heeft, ook al is geen sprake van een cumulatief effect.

Deze in 1990 eerst op Hänssler verschenen opname van Rilling maakt een sterke indruk omdat de dirigent de indruk wekt dat hij een heilig geloof heeft in de compositie. Maar hij is niet in staat om meer van het toch wel gebrekkige werk te maken. Bij de zangers onderscheidt zich vooral Gilles Cachemaille in de rol van Christus. Hij beschikt over een prachtige, heel persoonlijke stem. Helmuth Rilling doet er alles aan om een poëtische, nobele sfeer te wekken en gunt zich daarvoor de tijd.