Frank: ‘Hilos’ (Draden). ‘Hilos’ voor klarinet, viool, cello en piano, ‘Danza de los saqsampillos’ voor 2 marimba’s, ‘Adagio para Amantani’ voor cello en piano, Strijkkwartet ‘Quijotadas’. Resp. Alias kamerensemble, Christopher Norton en Todd Kemp (marimba), Matt Walker (vc) en Gabriela Lena Frank (p). Naxos 8.559645 (66’41”). 2010

 

Gabriela Lena Frank (1972) is een Amerikaanse componiste en pianiste met een Litouwse vader en een Peruaanse moeder. Hoe Westers haar muziek ook klinkt, die afkomst heeft invloed op haar stijl. Ze zegt daarover: ‘I think my music can be seen as a by-product of my always trying to figure out how Latina I am and how gringa I am.’

Op deze cd krijgen we een proeve van hoe dat haar muziek daadwerkelijk beïnvloedde. In het langste werk, Hilos, spinnen vier instrumenten (piano, viool, cello en klarinet) in de vorm van volksdansen hun draden in het Peruaanse domein met een zijdelingse blik op Stravinsky. 

Een soort Aufforderung zum Tanz is de ‘Danza de los saqsampillos’ voor 2 als het ware duellerende marimba’s (maar oorspronkelijk voor 2 piano’s). Met het ‘Adagio para Amantani’ voor cello en piano’ belanden we in rustiger vaarwater. Amantani is een mooi, maar kaal eiland middenin het Titicacameer tussen Peru en Bolivia waar de bewoners het zwaar hebben in het koude, droge klimaat.

Met de Suite van het Strijkkwartet ‘Quijotadas’ belanden we via een omweg in de wereld van Don Quichotte. Die is hier nogal vervreemd, want er komt een (weliswaar heel mooie) ‘seguidilla’ in voor.

Ik heb bijzonder genoten van dit programma omdat Gabriela Lena zoveel moois en interessants te vertellen heeft en ze dat met veel flair op een erg persoonlijke manier ook doet.