Franck: Cellosonate in A; Nocturne; Ysaÿe: Berceuse op.20; Poème élégiaque op. 12. Alexander Kniazev (vc) en Plamena Mangova (p). Fuga FUG 587 (55’10”). 2010

Gedaanteverwisselingen zijn troef op deze interessante cd. De Cellosonate van Franck klinkt in de bekende bewerking van de Vioolsonate door Delsart die we kennen uit tal van eerdere opnamen, zoals die van Du Pré en Barenboim (EMI 763.184-2), Iserlis en Devoyon (Virgin 561.198-2), Maisky en Argerich (DG 471.346-2), Müller-Schott e Kulek (EMI 575.201-2), Wispelwey en Giacometti (Channel Classics CCSSA 18602) en Capuçon/Gurning (EMI 557.505-2).

Maar de bewerking van het lied op tekst van Fourcard door Kniazev is nieuw. Ter vergelijking: Gérard Souzay was een der weinigen die ter vergelijking het lied opnam (Dutton CDLX 7036).

Voor de opgenomen werken van Ysaÿe geldt ook dat het om bewerkingen gaat. De Berceuse is oorspronkelijk voor orkest gedacht en hier als unicaat door de cellist gereduceerd tot een ruim vijf minuten durend melancholiek wiegenlied in traag walstempo. Andere opnamen van het werk zijn zo gauw niet te vinden.

Het door Shakespeare’s Romeo en Julia geïnspireerde Poème élégiaque is oorspronkelijk voor viool en orkest, zoals uitgevoerd door Albrecht Breuninger (CPO 777.051-2) en vervolgens in de vorm voor viool en piano te horen van o.m. Frank Peter Zimmermann (EMI 555.255-2) en Philippe Graffin (Hyperion CDH 55226).

Alexander Kniazev en Plamena Mangova houden een vurig, stijlvol en geëngageerd pleidooi voor de gearrangeerde vormen. Geen nuance gaat verloren, de eb- en vloedwerking van de muziek is ook in dynamisch opzicht mooi gerealiseerd en het samenspel laat geen wens onvervuld.

Interessant programma dus dat voor cellisten op zoek naar repertoire uitbreiding een earopener kan zijn.