Feldman: Flute and orchestra; Cello and orchestra; Oboe and orchestra; Piano and orchestra. Roswitha Staege (fl), Siegried Palm (vc), Armin Aussem (ob) en Roger Woodward (p) met het Omroeporkest Saarbrücken o.l.v. Hans Zender, CPO 999,483-2 (2 cd’s, 1u. 39’24”). 1973-1977

Verschil moet er zijn. Soms is Feldman heel kort en bondig, soms neemt hij alle tijd om gedachten uit te werken, zoals in zijn zes uur vergende strijkkwartet.

De concertante stukken die nuttig op dit tweetal plaatjes zijn bijeengebracht zijn van gangbaarder proporties. In deze werken uit de periode 1972 tot 1978 is de componist de periode voorbij waarin hij werkte met aforistische geluidsblokken en nog niet beland in de late periode met de uitgebreide herhalingen.

Neem Cello and orchestra met zijn bijna onafgebroken hoge solistische cantilenen en dito weelderige dissonante orkestakkoorden. Het hele werk wordt bepaald door de aanduidingen piano en pianissimo en wat aan het eind overblijft zijn wat tweestemmige akkoorden of een paar verstilde paukenroffels. Dat alles verleent het werk een alert, maar ook een afwachtend karakter.

Het klinkt nogal statisch, maar ook verliefd op mooie klank. Het bijzondere aan deze opname is, dat die werd gemaakt door de solisten en het orkest dat telkens kort tevoren de wereldpremières verzorgde. Het resultaat is los daarvan bijzonder geslaagd.