Françaix: Horloge de Flore, L’; Cor anglais kwartet; Trio voor piano, hobo en fagot; Strijkkwartet. Lajos Lencsés (h, ah) met het SWF Omroeporkest Stuttgart o.l.v. Uri Segal c.q. het Parisii kwartet en het Françaix trio. CPO 999.779-2 (60’19”). 2000

Françaix heeft altijd binnen een vrij beperkt stilistisch bereik gecomponeerd en iedereen die gecharmeerd is van het elders besproken Pianoconcertino zal l’Horloge de Flore (1961) evenzeer waarderen. Het werk werd geïnspireerd door de bloemenklok van Linnaeus die op heel vernuftige manier de tijd aangeeft door de formatie van verschillende bloemtypes waarbij elk daarvan op een verschillende tijd van de dag en de nacht bloeit. De muziek vormt een suite van zeven miniatuurdeeltjes en klinkt vooral vriendelijk. De melodiek is hier zo kenmerkend, dat moeilijk te onderscheiden valt of de thema’s onderling zijn verbonden – zoals de muziek suggereert – of erg op elkaar lijken.

Lajos Lencsés speelt de solopartij prachtig en de begeleiding getuigt ook van veel goede smaak. De andere kamermuziekwerken zijn van wat minder belang. Veel nieuws hebben ze niet te bieden. Zowel het vijfdelige althobokwartet (1970) als het vierdelige trio (1994) en het ook vierdelige strijkkwartet (1934) zijn korte karakterstukken, die nogal oppervlakkig aandoen, maar leuk zijn om te beluisteren. Speelse muziek die met de nodige finesse tot klinken komt. De cd eindigt leuk met een mild grillig molto sostenuto.