Falvetti: Il diluvio universale. Mariana Flores (Rad, s), Evelyn Ramirez Munoz (La justice divinea), Fabian Schifrin (la mort, t), Fernando Guimães (Noé, t), Matteo Bellotto (Dieu, bs), Caroline Weynants (Natura humana, s), Keyvan Chemirani (zarb, oud, darf) e.a. met het Kamerkoor Namen en de Cappella Mediterránea o.l.v. Leonardo Garcia Alarcón. Ambronay AMY 026 (64’”35). 2010
Over de uit Calabrië komende componist en priester Michelangelo Falvetti (1642-1692) is niet zoveel bekend. Hij sleet een belangrijk deel van zijn leven in Messina op Sicilië, waar in 1782 zijn oratorium Il diluvio universale ontstond.
Daarmee voerde hij de door Carissimi bedachte oratoriumvorm een stapje verder. Het onderwerp over de zondvloed is weliswaar bijbels, maar er treden ook allegorische figuren op en de verteller (historcus) ontbreekt. De tekst is Italiaans en van Vincenzo Giattini.
Het werk is vierdelig, begint met een sinfonia in de hemel waarna Giustizia Divina de bestraffing van de wereld aankondigt en de acqua (water) wordt gekozen om de straf ten uitvoer te brengen. Daarna zijn we op aarde waar Noah en zijn vrouw Rad hun vertrouwen uitspreken in de veiligheid die de ark biedt; God verklaart de reden van de straf en daarna beginnen stortregen en storm met de Sinfonia di tempeste. Het koor vertegenwoordigt de vluchtende mensen, de dood verschijnt, Natura humana vraagt vergeefs om vergiffenis. Het vierde deel speelt in de ark. Het koor kondigt het oplossen van de wolken aan en Noach zingt zijn dank en het koor volgt hem daarin.
De partituur is alleen in manuscriptvorm bewaard en bevat geen aanwijzingen over de rollen en de orkestratie. Enige aanknopingspunten zijn te vinden aan de hand van een lijst met uitvoerenden in Messina. Daaruit blijkt dat sprake was van vier violen, vier altviolen, twee gamba’s, twee lirone’s, twee cornetten, een aartsluit, een sabecca en vier organisten.
Gelukkig is deze première meteen heel behoorlijk geslaagd. Evelyn Ramirez Munroz heeft een passend krachtige, donkere, maar wat te vibratorijke stem als Divine Justice. Fernando Guimarāes en Mariana Flores verdienen een royale voldoende als het echtpaar Noah en Rad. Met een wat krachtiger stem had de God van Matteo Bellotto nog meer dramatische indruk kunnen maken, maar verder laat hij mooie dingen horen. De enige lichte teleurstelling is Fabián Schofrin als Dood. Caroline Weynants is dan weer heel aantrekkelijk als Menselijke Natuur. De kleine rollen van de Elementen worden door koorleden voor hun rekening genomen.
In de verdere realisatie veroorlooft Garcia-Alarcón zich wel wat vrijheden (waarom bijvoorbeeld die slagwerker uit Iran inschakelen?), maar verder is sprake van een heel geslaagde productie.
Wie de smaak van Falvetti hiermee te pakken kreeg, moet zeker ook diens een jaar later geschreven Nabucco met dezelfde uitvoerenden (Ambronay AMY 036) horen.