Glass: Music in similar motion; Strung out; Piece in the shape of a square; Gradus for Jon Gibson; Music in contrary motion; 600 Lines; How now. Icebreaker c.q Alter Ego. Orange Mountain music OMM 0034 (2 cd’s’, 2u. 17’54”). 1999/2002

Op dit tweetal schijven verzorgt het Italiaanse ensemble Alter Ego een handige inleiding over de vroege werken van Glass. Stukken als 600 Lines en How Now behoren tot de ‘praktijk stukken’ voor het prille Glass Ensemble in 1968.

Andere stukken, zoals Music in similar motion, Music in contrary motion en de massieve Music with changing parts door de Icebreaker groep bieden de praktische klinkende resultaten van die beginperiode met als culminatiepunt van die  eenmaal ingeslagen de Music in 12 parts uit 1974.

Gelijk bleef wel steeds het gebruik van harmonisch heel statische, voortdurend herhaalde cycli met diatonisch materiaal waaruit de eerder sterk aan Europese rock uit de late jaren zestig verwante muziek dan aan de avant-garde gebonden ontwikkeling.

Hoewel de praktische instrumentatie van deze werken aan de uitvoerenden was overgelaten – Glass bekommerde zich meer om de problematiek van de notatie van zijn werken dan om kwesties als wie wat zou spelen en hoe dat dan wel zou klinken – speelde het elektrische orgel daarin wel een hoofdrol. Dat instrument domineert dan ook duidelijk bij de Icebreaker in een wat stroeve uitvoering van Music with changing parts. De toegevoegde andere instrumentale kleuren maken het klankweefsel alleen maar minder transparant.

De bijdragen van Alter Ego zijn aantrekkelijker en gevarieerder. Het gaat daarbij in essentie ook om solostukken: voor elektrisch versterkte viool (Strung Out uit 1967), als prachtige zigzag route, afgelegd door een briljante Francesco Peverini, voor twee misterioso fluiten (Piece in the shape of a square uit 1968) en voor basklarinet (Gradus uit 1968). Ook in de zwaarst bezette stukken klinken de individuele en groepsbijdragen helder en geschakeerd. Blijken van fel engagement te over.