Gibbons: Anthems. ‘Hosanna to the son of David’; ‘Sing unto the Lord’; ‘This is the record of John’; ‘If ye be risen again with Christ’; ‘O Lord, in thy wrath’; ‘Magnificat and Nunc dimitis’, 2nd service; ‘Behold, thou hast made my days’; ‘O God, the king of glory’; ‘Glorious and powerful God’; Fantasia in a; ‘O clap your hands’; ‘Thou God of wisdom’; ‘Blessed are all they that fear the Lord’; ‘Great king of gods’. Robin Blaze (ct), Stephen Varcoe (b), Stephen Farr (org) en het Winchester kathedraal koor o.l.v. David Hill. Hyperion CDA 67116 (72’25”). 1999
Diversiteit was de sleutel tot Gibbons’ roem tijdens zijn korte leven van 1583-1625 en daarna. ‘The silver swan’ (wereldlijk madrigaal), ‘Almighty and everlasting God’ (hymne), ‘O clap your hands’ (contrapuntisch pronkstuk), ‘O sing unto the Lord’ (beurtzang), ‘’Lord Salisbury’s pavan’ (klavierfantasie): ze zijn allemaal met veel gevoel voor de eisen van de verschillende genres geschreven.
Melodische continuïteit en vloeiende lijnen zijn belangrijker dan de plaatselijke kleuring die bij de volgende componisten generatie zoveel aandacht kreeg. Gibbons’ muziek is bij Engelse kerkgangers het bekendst dankzij harmonisaties in The English Hymnal, met name de melodie van ‘O Lord who at Thy eucharist didst pray’.
Waarschijnlijk hielp zijn vaardigheid als klavierspeler Gibbons om gelijke tred te houden met de muzikale mode op het continent. Hoe dan ook, wat Gibbons onderscheidt van zijn tijdgenoten is een perfecte balans tussen erudiete, gewijde polyfonie en radicale, madrigaalachtige harmonieën. Volgens Glenn Gould komt dit contemplatieve evenwicht voort uit Gibbons’ plaats tussen ‘de tijd van heerlijke anonimiteit… en de tijd van de vrijwel volledige, exploiterende individualiteit van de barok’.
De Clerkes of Oxenford onder leiding van David Wuslan hebben in 1977 een prachtige, maar moeilijk verkrijgbare opname (Phaia PHU 005-7) van werken van Gibbons (en andere elizabethaanse muziek) gemaakt die uitmuntte door helderheid en zuiverheid.
Maar deze heruitgave van het Winchesterkoor en solisten doe t daar weinig voor onder. ‘O sing unto the Lord’ vormt een hoogtepunt en de trefzekerheid van Robin Blaze in ‘Record of John’ dito. Het enige minpunt is het gebruik van een orgel bij de beurtzangen in plaats van het unieke, wat korrelige geluid van een vioolensemble waarvoor Gibbons ze had geschreven.