Goldberg: Klavecimbelconcerten in Es en in d. Waldemar Döling met de Sofia solisten o.l.v. Emil Tabakov. MDG MDG L 3250 (70’21”). 1986

Goldberg: Sonates voor 2 violen en b.c. in a, C, c, Bes, g, f; Polonaises in F, d, Es, c, G, C. Musica Alta Ripa. MDG MDG 309-0709-2 (76’50”). 1996

Dankzij een nieuwe Nederlandse biografie van Bert Natter kunnen we Johann Gottlieb Goldberg(1727-1756) eindelijk nader leren kennen dan alleen via het naar hem genoemde variatiewerk voor klavecimbel, maar ook als creatief schepper van eigen werk. Het moet nogal een rare snuiter zijn geweest. Hij is omschreven als depressief, melancholiek, zonderling met een pathologische afkeer van zijn eigen composities die hij ‘niemandalletjes voor vrouwen’ noemde en vaak weer zelfkritisch vernietigde. Goldberg was een leerling van J.S., zowel als W.F. Bach.

Aan het aantal werken dat hij schreef kwam snel een einde omdat hij op 29-jarige leeftijd stierf. Goldberg was in dienst van de aan slapeloosheid lijdende Russische ambassadeur Keyserlinck voor wie Bach (volgens Forkel) zijn Goldbergvariaties schreef.

Dit tweetal cd’s toont aan dat het wel losliep. Het zijn creaties van een  begaafde meester in zijn tijd. MDG heeft ervoor gezorgd dat twee klavecimbelconcerten, zijn vijf triosonates, een kwartet en zes van de vierentwintig polonaises ‘met variaties in alle grote- en kleine terts toonsoorten’ nu voor iedereen toegankelijk zijn.

Saillant détail: de Triosonate in C is lang toegeschreven aan Bach en komen we bij hem tegen als BWV 1037. Het illustreert hoe dicht de werken van beide componisten bijeen lagen.

De interpretaties door zowel Döring en Tabakov als Musica Alta Ripa zijn gewoon uitstekend in alle opzichten, net als de opnamekwaliteit. Een betere introductie tot deze vage componist is moeilijk denkbaar.