Ginastera: Panambí op. 1; Pianoconcert nr. 2 op. 39. Xiayin Wang (p) met het Manchester kamerkoor en het BBC filharmonisch orkest o.l.v. Juanjo Mena. Chandos CHAN 10923 (69’07”).
Met de herdenking van Alberto Ginastera’s honderdste verjaardag 11 april 2016 in het vooruitzicht wijdt de Spaanse dirigent Juanjo Meno voor Chandos drie cd’s aan deze componist. Dit is de tweede, vooral interessant vanwege de waarschijnlijk eerste echt volledige opname van de exotische 18-delige Leyenda coreografica en 1 acte Panambí uit 1937.
Van dat werk bestonden al wel eerdere opnamen, maar die waren minder volledig: Robertson (Naïve V 4860) bood 6 delen, Boreyko (Largo 5122) 9 delen en Ben-Dor (Naxos 8.557582) 17 delen.
Niemand zal zich in dit werk verbazen over de grote invloed van Argentijnse volksmuziek en het zal ook wel geen verrassing zijn dat Stravinsky zijn invloed deed gelden. Niet voor niets is Palambí wel de Zuid Amerikaanse Sacre genoemd. Dat laatste aspect had Mena best wat duidelijker naar voren mogen laten komen in een verder heel behoorlijke uitvoering, waarin we aan het slot een bijdrage van het koor horen.
Het Tweede pianoconcert is een laat werk uit 1972. Een aangenaam en verrassend werk dat grotere bekendheid verdient. Dat blijkt beslist uit deze virtuoos-energieke en toch ook fijn afgestemde vertolking door Xiayin Wang die eerder indruk maakte het haar opname van pianoconcerten van Tchaikovsky en Khatchatoerian (Chandos CHAN 5167).
Het alternatief van Dora de Marinis (Naxos 8.555283) blijft duidelijk achter bij de nieuwe prestatie. Is er langzaam niet voldoende reden om Ginastera als een der belangrijkste Zuid Amerikaanse componisten te beschouwen? Daarvoor is hier een wezenlijke steen bijgedragen.