Gál: Celloconcert op. 67; Elgar: Celloconcert  in e op. 85. António Meneses met  Northern sinfonia o.l.v. Claudio Cruz. Avie AV 2237 (61’48”). 2012 

Geleidelijk aan komt steeds meer van het oeuvre van Hans Gál (1890-1987) op cd ter beschikking. Zo is dit de plaatpremière van diens Celloconcert uit 1944. Het is een voldragen driedelig vrij zangerig en bedachtzaam good doorwrocht werk met een uitvoeringsduur van 33’16” dat liefst wel enige malen aandachtig dient te worden beluisterd voordat het al zijn geheimen prijsgeeft. Maar juist dat maakt het werk interessant. Als het dan nog zo imponerend en dwingend door Meneses met het fraaie orkest wordt uitgevoerd, is sprake van een win-win situatie. Menses staat ver boven de materie en kan zich geheel aan de expressie wijden.

Daarna brengt hij ons in dichterbij vaarwater met het eveneens vrij bedachtzaam gespeelde, maar geen moment melodramatisch wordende Elgarconcert. Dat komt al even sympathiek en mooi doorwrocht tot klinken.De solist tot ook hier weer een goed gevoel voor elegische lyriek met soms een zweem van nostalgie.

Wel is dit werk veel vaker opgenomen en moet Meneses in zijn omgeving Du Pré (EMI 555,527-2 e.a.), Ma (Sony SMK 89712), Thedéen (BIS CD 486), Mørk (Warner 7243-545.356-2) en de jongeren Watkins (Chandos CHAN 10709), Wang (ABC 476.4297) naast zich dulden, maar een bedreiging voor zijn ook heel mooie vertolking zijn zij eigenlijk niet.