Glass: Reflections. ’Derde deel’ uit Symfonie voor strijkorkest (bew.); ‘Company’ uit Strijkkwartet nr. 2 (bew); ‘Mishima’ uit Strijkkwartet nr. 3 (bew); ‘Facades’ uit Glassworks (bew.); Ged. uit The secret agent (bew.); Ged. uit Akhnaten. Conjuncto Ibérico o.l.v. Elias Arizcuren. Et’cetera KTC 1258 (56’34”). 2001 

Nadat Philip Glass in 1999 het in Amsterdam gevestigde Conjuncto Ibérico cello octet een arrangement van het derde deel van zijn Symfonie nr. 3 hoorde uitvoeren, was hij dermate enthousiast dat hij besloot een echt werk voor cello octet te schrijven. Daar is het helaas nooit van gekomen. Daarom besloot de Spaanse cellist Elias Arizcuren, die in 1968 al het Mendelssohn trio had opgericht, in 1989 tot oprichting van het Conjuncto en trok zich in 2008 terug.

Vandaar dat Arizcuren en Nico Ravenstijn zelf maar arrangementen van sommige het eerst in aanmerking komende werken van Glass maakten. Daarmee komen The secret agent en Akhnaten het uitgebreidst aan bod en Glass keurde de bewerkingen goed en schreef zelf de toelichting.

De gepassioneerde, warme klank van het octet is inderdaad heel geschikt om bewerkingen van volksmuziek en hedendaagse werken gestalte te geven. De acht celli geven een donkere tint aan de op zich reeds vrij dikke klanken van deze werken, die aan de op zich al vrij mistroostig melancholieke muziek. Wel zijn in de hogere registers wat harmonischen toegevoegd.

Of het gebruik van een synthesizer en slagwerk om nieuwe kleuren toe te voegen verstandig was? Ook de inzet van zangers in de ‘Funeral of Amenhotep III’ is wat kwestieus. Maar Glass bewonderaars die de componist eens anders willen horen, zal dat niet deren.