Grieg: Vioolsonates nr. 1 in F op. 8, 2 in G op.13 en 3 in c op. 45. Vineta  Sareika en Amandine Savary. Muso MU 024 (65’47”). 2017

Veel kamermuziek schreef Grieg niet en de drie Vioolsonates vormen de kern daarvan. In een brief aan Bjørnstjerne Bjørnson deelde hij ze in drie creatieve fasen in: Sonate nr. 1 uit 1865 van de 22-jarige als ’naïef, rijk aan voorbeelden’, 2 uit 1867 als ’nationalistisch Noors’ en 3 uit 1887 als ‘het werk met een brede horizon’.

Tot nu toe waren mijn voorkeursopnamen van deze drie sonates van Augustin Dumay en Maria-João Pires (DG 437.525-2), Henning Kraggerud en Helge Kjekshus (Naxos 8.553904) en Hagai Shaham en Arnon Erez (Hyperion CDA 67504).

Maar in het zoeken na ar en vinden van de voor iedere sonate passende expressie brengen ook de Letse Vineta Sareika en de Française Amandine Savary veel moois tot stand. Ze graven vrij diep in Griegs gevoelswereld en zoeken naar betekenis. Van het langzame deel uit Sonate nr. 3 maken zij een hoogtepunt. Dat is nadere kennismaking waard, hoewel de genoemde eerdere uitgave sterk in de race blijven.

Henning Kraggerud en Bernt Simen Lund orkestreerden de drie Vioolsonates; een opname daarvan met het Tromsø kamerorkest verscheen op Naxos 8.573137.