CD Recensies

GINASTERA: PIANOCONCERT NR. 1; VARIACIONES CONCERTANTES; CONCIERTO ARGENTINO

Ginastera: Pianoconcert nr. 1 op. 28; Variaciones concertantes voor kamerorkest op. 23; Concierto argentino voor piano en kamerorkest. Xiayin Wang met het BBC filharmonisch orkest o.l.v. Juanjo Mena. Chandos CHAN 10949 (66’08”). 2017

 

Waarschijnlijk was het ter gelegenheid van de herdenking van de honderdste verjaardag 11 april 2016 van de Argentijnse componist Alberto Ginastera dat Chandos het plan opvatte om al zijn orkestwerken vast te leggen. Hij behoort immers. Tot de belangrijkste twintigste eeuwse Zuid Amerikaanse componisten. 

Chandos heeft het geluk om daarvoor de dirigent van het BBC filharmonisch, Juanjo Mena, te kunnen inschakelen om aan te tonen dat Ginastera meer belangrijke muziek schreef dan de balletmuziek Estancia en de Argentijnse tegenhanger van Stravinsky’s Sacre, het drieluik Panambi.

De Baskisch-Spaanse dirigent Mena moet veel affiniteit hebben met deze Latijns-Zuid Amerikaanse muziek. Inmiddels is hij aangekomen bij aflevering drie waarin twee werken voor piano en orkest domineren.

Het vierdelige Pianoconcert nr. 1 werd in 1961 geschreven in opdracht van de Koussevitzky Stichting in Boston en zal vooral indruk maken met de stuwende ritmen uit de toccata concertate finale, hoewel ook het rustige, uitdrukkingsvolle adagissima niet nalaat indruk te maken. Het is een redelijk bekend werk waarvan al meerdere opnamen bestaan.

Xiayin Wang speelt het langzame deel in alle rust, maar ontsteekt een nabrander in de opwindende finale terwijl ze toch de mogelijkheid aangrijpt om voor nuancen te zorgen en niet de indruk van ademloosheid te wekken.

Bij de Concertante variaties die 23’03’ duren, gaat het om een onbekend vroeg 12-delig werk uit 1953 dat bij vlagen een Pulcinella karakter vertoont. Het nog geen twintig minuten durende Concierto argentino is van nog eerdere datum, uit 1935. Het werd teruggevonden door Barbara Nissman die het opnam (Pierian 0048) en is ook vervuld van ritmische vitaliteit met het ‘adagio patetico’ als contrasterend zwijmelend romantisch middendeel.

De uitvoeringen zijn stuk voor stuk heel idiomatisch en verdienen de omschrijving ‘meesterlijk’. De briljante opname draagt veel bij aan het succes.