Goebaidulina: The lyre of Orpheus; The canticles of the sun. Resp. Gidon Kremer (v), Marta Sudraba (vc) en Kremerata Baltica; Nicolas Alstaedt (vc), Andrei Pushkarev en Rihards Zalupe (slagw.), Rostislav Krimer (celesta) en het Riga kamerkoor o.l.v. Māris Sirmais. ECM 2256 (69’07”). 2006/2010

Op deze cd zijn twee van de mooiste werken van Goebaidulina gecombineerd. The lyre of Orpheus is een vooral voor Gidon Kremer die van het begin af aan zoveel voor haar heeft betekend geschreven Vioolconcert, maar het werk is ook ter herinnering aan de overleden dochter Nadja van de componiste. Feitelijk vormt het werk het eerste deel van een trilogie waarvan de samenhang tussen de drie stukken te maken heeft met aspecten uit de geluidsleer die in het cd boekje nader worden toegelicht.

The canticles of the sun was bestemd voor Mstislav Rostropovich omdat deze ‘een karakter had dat vaak in de zon oplichtte en omdat hij was vervuld van zonnige energie’.

We hebben hier weer te maken met wijdreikende muziek die soms gewone instrumenten te boven gaat en diepgeworteld is in haar religieuze overtuiging. Dat gaat bij het Zonnelied terug tot de arme Franciscus van Assisi die zei dat hij ’rijk was aan de zon, de maan, de s tere en, de kucht, de wind, het water, het vuur, de aarde, de bloemen, het gras en zelfs de dood’. Daar bestaan moderne toonzettingen van, waaronder van Messiaen (Saint François d’Assise), Stockhausen (slot van Samstag aus Licht) en dus ook van Goebaidulina die een pseudo Celloconcert bijdroeg met begeleiding van instrumentaal ensemble en koor. Het wat pretentieloos beginnende wel krijgt geleidelijk een dramatischer karakter.

Twee meesterwerken die gelukkig ook meteen meesterlijke vertolkingen kregen. Het wonder is, dat het ook nog om aangenaam  te beluisteren muziek gaat.