Gnattali: ‘Aria’ uit Suite antiga; Flor da noite; Poema; Canhoto; Negaceando; Vioolsonate; Violino; Perfumosa; Uma rosa para o Pixinguinha; Maneirado; Pretenciosa; Villa-Lobos: Improviso; O canto do cisne negro. Floor Braam en Luís Rabello. Challenge CC 72805 (48’55”). 

De muziek van de zeer productieve Braziliaanse pianist, gitarist, componist en arrangeur Radamés Gnatalli (1906 - 1988) is dermate vloeiend en aantrekkelijk dat het vreemd is dat hij niet bekender werd in Europa. Hij manifesteerde zich allereerst als virtuoos pianist en gitarist, maar ging al gauw ook muziek schrijven in het serieuze en populaire genre, waarin logisch de rijke Braziliaanse volksmuziek een belangrijke rol speelt.

Misschien werkten zijn activiteiten in zowel het serieuze als het populaire genre juist wel tegen hem.

Via een opname van gitarist Franz Halász en pianiste Debora Halász (BIS SACD 2086) had ik in het voorbijgaan wel eens iets van hem gehoord, maar  bijvoorbeeld zijn vijf symfonieën uit de jaren 1942 tot 1983 waren en bleven terra incognita.

Een zekere faam kreeg Gnattali door zijn samenwerking met Antonio Carlos Jobim en Ernesto Nazareth, maar verder bleef hij vrijwel even onbekend als zijn land- en tijdgenoot Camargo Guarneri. Geheel in tegenstelling tot de wat oudere, heel populaire Heitor Villa-Lobos (1887 - 1959).

En dan komt Gnatalli ineens wat dichterbij in Nederland. Alles is bij het verschijnen van deze opname te danken aan de Braziliaanse pianist Luis Rabello die in Moskou en Rotterdam studeerde en zich nu hier als conservatoriumleraar vestigde. Hij maakte blijkbaar eerder een opname met solo pianowerken die ik niet zo snel kon vinden.

Samen met violiste Floor Braam voert hij onder de titel van de cd Flor de noite een serieuze Vioolsonate en een aantal karakterstukken uit. Het lijkt zeker dat het karakter en de stijl van dit tiental werken dat een mooi overzicht en inzicht in de habitat van de componist geeft, duidelijk is getroffen.

Als leuke toegift volgen twee stukken van Villa-Lobos.