Gliëre: Symfonie nr. 3 in b op. 42 Il’ya Muromets. Belgrado filharmonisch orkest o.l.v. Gabriel Feltz. Dreyer Gaido CD 21112 (83’13”). 

Reinhold Glières monumentale programmatische Symfonie nr. 3 waarin de op Wikipedia uitvoerig beschreven gebeurtenissen uit her leven van Middeleeuwsr epische held Il’ya Muromets worden geschilderd is uit 1911 en een blijk van de late bloei uit de Russische hoogromantiek. Het werk ademt iets van de sfeer van Scriabins Poème de l’extase en Stravinsky’s Vuurvogel.

Sommige passages van de kleurige legende gaan het ene oor in, het andere uit, maar er zijn ook indrukwekkende momenten in de vier delen met de ondertitels ‘Zwervende pelgrims, Il’ya Muromets en Svygator’; ‘Solvey de bandiet’; ‘Het paleis van prins Vladimir’ en ‘De feesten van Valor en de verstening van Il’ya Muromets’. 

En dan te bedenken dat Reinhold Glière (1875 - 1956) eigenlijk helemaal geen Rus was, maar een in de Oekraïne geborene van Duitse (en niet van Belgische) afkomst. Tijdens de Sovjet periode stond hij in hoog aanzien en ontving hij veel medailles die hij trots op zijn borst droeg.

In het werk wordt muzikaal levendig en in detail een aantal gebeurtenissen  uit Il’ya’s leven beschreven, zoals hoe hij de gevreesde bandiet Solvey (nachtegaal, een sarcastisch bedoelde bijnaam voor deze boef die als belangrijkste wapen een oorverdovend klinkende fluit gebruikt) en hoe Il’ya tenslotte wordt verslagen en tot steen wordt.

Van met werk moeten intussen wel twintig opnamen bestaan. Deze nieuwe onderscheidt zich vooral in de uitwerking van details. Feltz gunt zich daar alle tijd voor want zijn uitvoering duurt het langst.

Het orkest uit Belgrado mag dan niet tot de wereldtop behoren, Feltz toont een scherp oor, niet alleen voor het controleren en verhelderen van de volbloedige orkestklank, maar ook voor het dramatisch articuleren van het verhaal.

Probeer anders Leon Botstein met het Londens symfonie orkest (Telarc CD 80609).