Gurdjieff: Ex oriente. Sayyidische zang en dans; De onrust lijkt voorbij (bew.); De Bokhardische dervisjm Hadj Asvatz-Troov (bew,); Gebed (bew.); Lied en dans van de Sayyids en de dervisjen (bew.); De worsteling van de magiërs; Als Gafar en Zeinab in een droomachtige staat wandelen (bew.); De worsteling van de magiërs; Tibetaanse dans (bew.); Molto lento e liberamente (bew.); De worsteling van de magiërs, fragment 4; Het verhaal van de opstanding van Christus (bew.); Meditatie (bew.); Lezing van de heilige boeken (bew.). Günter Herbig (el.git). BIS SACD 2435 (56’05”). 2018 

Georges Gurdjieff is vooral bekend als mysticus en spiritualist, maar hij was ook componist die zijn ideeën dicteerde aan zijn Russische leerling, pianist Thomas de Hartmann. De Christelijke wereld zowel als de Soefi’s vereren hem. 

Vermoedelijk werd hij in 1866 in Alexandropol geboren; hij overleed in 1949 in Parijs. Als jongeman reisde hij naar Tibet, Afghanistan en Centraal-Azië waar hij oude tempels bezocht. Vaak speelde hij de door hem gevinde melodieën op gitaar. Vervolgens werden ze door De Hartmann voor piano geharmoniseerd en sms van een minimale begeleiding voorzien. 

Op cd heeft dit geleid tot tal van opnamen waarvan er in deze rubriek enige eerder zijn besproken. Vaak gaat het om bewerkingen van bijvoorbeeld de Armeense Levon Eskenian en zijn Armeens ensemble (ECM 2236) of jazzmusicus Keith Jarrett (ECM 829.122-2).

De in Brazilië geboren, in Portugal en Duitsland opgegroeide gitarist Günter Herbig ontdekte de muziek van Gurdjieff al op jongere leeftijd en wilde die liefst voor zijn instrument arrangeren. Maar pas toen hij dat met de elektrische gitaar ondernam, was hij tevreden over het resultaat.

Dat krijgen we hier te horen en het plaatst de meest op volksmuziek gebaseerde stukken in een nieuw daglicht met een duidelijk crossover aspect als gevolg van een haast improvisatorische vrijheid in de omgang met het materiaal.