Gervasoni: Parola; Poesie francesi d’Ungaretti nr. 1 en 2; Poesie francesi di Rilke nr. 1 en 2; Poesie francesi di Beckett nr. 1 en 2; Concert voor alt en orkest. Luisa Castellani (s) en Isabelle Magnenat (a) met instrumentaal ensemble o.l.v. Emilio Pomárico. Harmonia Mundi MFA 21.6016 (59’01”). 1997

De Italiaanse componist Stefano Gervasoni (1962) duikt graag in de microscopische details van het geluid. Daar gaat hij op zoek naar onvermoede schoonheid. Na een aanmoediging door Luigi Nono studeerde bij onder meer György Ligeti en bezocht hij cursussen aan het Parijse IRCAM en zo raakte de componist geheel thuis in de avant-garde wereld.

Gervasoni werd vooral bekend met zijn door het Diotima kwartet op cd vastgelegde Strijkkwartetten en de cyclus Le Pré voor viool en piano (Winter & Winter 910.238-2). 

In deze diverse vocale werken horen we inderdaad nog echo’s van Ligeti’s ‘hobbelende ritmen’. Het is goed te horen dat de beide zangeressen en een ensemble dat bestaat strijkkwartet, contrabas, 2 fluiten, hobo, klarinet, fagot, 2 hoorns, trompet, trombone, harp, piano, slagwerk en accordeon daarmee zo goed terecht komt. Knap gedaan.

Wie zijn kennis omtrent Gervasoni wil uitbreiden, kan terecht bij ’Dir - in dir’ en ‘Descdesesasf’ (Winter & Winter 910.208-2), ‘Lilolela’, ‘Pas perdu’, Sonetti di Camoes’ (Winter & Winter 910.247-2). Waar ik zelf benieuwd naar ben, zijn ’Strada non presa’ en ’Six lettres á l’obscurité (und zwei Nachrichten)’.