Gomes: Lo schiavo. Svetla Vassileva (s., Ilàra), Massimiliano Pisapia (t., Américo), Andrea Borghini (b., Iberè), Elisa Balbo (s., gravin di Boissy), Daniele Terenzi ( b., Gianfèra) e.a. met het Ensemble van het Teatro Lirico di Cagliari o.l.v. John Neschling. Dynamic CDS 7845-02 (2 cd’s, 2u., 11’48”). 2019

De Braziliaanse componist António Carlos Gomes (1836 - 1896) behoort tot de vele musici die in de negentiende eeuw naar Italië gingen om het operavak te leren. Hij studeerde in het daarvoor heel geschikte centrum, Milaan.

Zijn opera Lo schivavo (De slaaf) uit 1889 op libretto van Rodolfo Paravicini naar een toneelstuk van Alfredo Tanay, telt vier aktes, gaat niet rechtstreeks over de slavenhandel die daar pas in 1888 werd beëindigd, maar over Américo, de zoon van graaf Rodrigo die wil trouwen met de Indiaanse Ilàra die echter is gedwongen om met andere Indiaan, Ibère te trouwen. Een gegeven dat in veel opera’s wordt behandeld. 

Er wordt in het Italiaans en niet in het Portugees gezongen. Het werk geldt als zijn beste opera en beleefde aanvankelijk triomfen. Maar de tand des tijds knaagde het tot vergetelheid.

Hoe nuttig het is dat we Lo schiavo met al zijn rijkdom aan melodische creativiteit, zijn degelijke constructie en zijn grote  beheersing van theatrale middelen alsnog kunnen beleven, is de verdienste van deze heel goede all-round opname door een homogeen team. Het is een indrukwekkende herontdekking die de moeite van kennisname waard is.

Er bestond reeds een niet bekende opname van Santiago Guerra uit 2012 op Bongiovanni GB 122627.