Grange: Dark labyrinths. Des fins sont des commencements; On this bleak hut; As it was; In spectre search; A puzzle of shadows; The dark labyrinth. Gemini ensemble o.l.v. Timothy Gill. Black Box BBM 1038 (56’09”). 1999

De zwermstructuren waar mee moeder natuur ons verrast, herbergen een ongekende schoonheid voor de attente waarnemer. Vooral grote zwermen spreeuwen, sprinkhanen en bijen boezemen ontzag in. Hier gaat het individu op in de groep en verandert in iets buitenaards.

Voor de Engelse componist Philip Grange (1956), die studeerde bij Peter Maxwell Davies en David Blake, vormen deze uitwaaierende zwermen een analogie voor de compositiestructuur van zijn gloednieuwe Vioolconcert dat Carolin Widman najaar 2019 op BBC 3 in première bracht. Een opname daarvan ontbreekt nog, maar de belangstelling voor de componist is gewekt. 

De enige opname die van zijn werk bestaat is Dark labyrinths met een zestal vocale ensemblewerken van hem. In On this bleak hut en As it was gebruikt hij daarvoor teksten van Edward Thomas en in A puzzle of shadows van R.L. Stevenson. Er valt over te twisten in hoeverre deze Victoriaanse en Georgiaanse teksten passen in de stijl en het idioom van Grange, maar de uitvoeringen van het zeer toegewijde Gemini ensemble maken dat wel heel aanvaardbaar.

Toch zijn het de instrumentale stukken - vooral In spectre search - die de diepste indruk nalaten.