CD Recensies

GOSSEC: SYMPHONIE À DIX-SEPT PARTIES

Beethoven: Symfonie nr. 5 in c op. 67; Gossec: Symfonie nr. 31 Symphonie a dix-sept parties in F RH. 64. Les siècles o.l.v. François-Xavier Roth. Harmonia  Mundi HMM 90.2423 (54’37”). 2017. 2020
 
Laten we eens een gedachtespelletje spelen. Veronderstel dat in de tweede helft van de achttiende eeuw niet Wenen maar Parijs het centrum was waar de symfonische muziek tot bloei kwam. Dan waren niet Haydn, Mozart en Beehoven de grondleggers van de klassieke traditie geweest, maar Gossec, Méhul en Cherubini. Van dat drietal waren het vooral beide eerstgenoemden die het symfonie repertoire aanvulden.
Des te vreemder dat daarover bij Gossec zo weinig te vinden is, want hij droeg wel dertig Symfonieën bij. Op Wiki is daarvan niets vermeld en pas wie François Joseph Gossec ingeeft, ziet dat hij in 1759 Sei sinfonie a più strumenti op. 4 bijdroeg, dat nog eens deed in 1761, Vervolgens zijn er nog 6 Symfonieën op. 6 uit 1762, 6 Symphonies à grand orchestre op. 12 uit 1769, twee Symfonieën uit 1773, drie uit 1774, een Jachtsymfonie en een Symfonie in D uit 1776 en 1777 en als laatste Symphonie a dix-sept parties die niet meer tijdens zijn leven werd uitgegeven. Het is weer zo’n Symphonie à grand orchestre in vier delen met een uitvoeringsduur van 23  minuten voor een bezetting van 2 fluiten, 2 hobo’s, 2 klarinetten, 2 fagotten, 2 trompetten, 2 hoorns en pauken en slagwerk. Het werk schijnt populair te zijn geweest in de jaren na de revolutie, misschien omdat de final een citaat uit ‘Ah, ça ira, ça ira, ça ira’ bevat. 
We weten uit eerdere opnamen met werken van Mahler, Dubois, Debussy, Ravel en andere componisten dat Roth met zijn ensemble-met-oude-instrumenten met zijn pittige, helder klinkende uitvoeringen altijd wat bijzonders te bieden heeft. Dat is ook hier het geval. 
Eerdere opnamen van deze symfonie door het Filharmonisch orkest Luik o.l.v. Jacques Houtman uit 1971, van Concerto Köln en het Orkest van de Zwitsers-Italiaanse omroep o.l.v. Wolf-Dieter Hauschild uit 1998 verbleken enigszins vergeleken met Roth.
Het is voor het eerst dat deze dirigent zich aan Beethoven waagt. Geschraagd door veel ervaring maakt hij van diens Symfonie nr. 5 ook iets dat de oren doet spitsen.