Gourzi: Warchild. Suzanne Winter (s), Florian Bachmann (vc), Slavic Cernavca (kl), Ferran Cruixent (piano) met het Ensemble Oktopus o.l.v. Konstantia Gourzi. Normal N 297 CD (55’50”). 2006

 

Mogelijk komt het goed uit dat ik de film Warchild uit 2006 over de Bosnische vrouw Senada die op zoek gaat naar haar door vreemden tijdens de Bosnische oorlog opgenomen dochter die tenslotte in Duitsland terecht kwam niet heb gezien.

Want zo kan ik me zonder in te gaan op de problemen van ‘displaced persons’ tegen de oorlogen op de Balkan beter concentreren op de muziek die de Griekse componiste en dirigente hierbij componeerde zonder beïnvloed te worden door buitenmuzikale factoren.

Konstanzie Gourzi (1962) makte een mooie carrière als dirigent, docent en pedagoog. Vooral in München, waar deze cd werd gemaakt. Ze schrijft het liefst voor theater en film voor haar eigen ensemble. Warchild is haar eerste filmmuziek. Kenmerkend voor haar muziek is hoe ze traditionele stijl combineert met folkloristische van de Balkan en uit het Midden Oosten. En hoe ze fraai weet sfeer te scheppen.

Bovendien bezit ze de gave van eenvoud blijkt uit deze filmmuziek, waarvoor haar techniek zeer geschikt is en ze gelukkig niet vervalt in de aangename, maar oeverloze en doelloze herhalingen van iemand als Einaudi. Daarvoor is ze te origineel.

De textuur is open en helder en komt op zijn mooist tot gelding in het laagste stuk ‘A distant view’.

Wel is het goed om op te merken dat twee nummers -’Strangelets crew - Kustoriddim’ en ‘Stragelets crew - Stangelers hitting you’ van de minder begaafde Xaver Naudascher zijn. Maar Gourzi’s aandeel is zeer de moeite waard. Wie meer van haar wil horen, kan terecht bij Conjunctions-Synapsies (Neos 11035) en Muziek voor piano en strijkkwartet (ECM 481.098-8).