Glass: Pianosonate; Passacaglia ‘Distant figure’; Étude nr. 20. Maki Namekawa. Orange Mountain Music OMM 0149 (49’31”). 2020

 

Coronacrisis of niet: in juni 2019 ontstond bij Philip Glass de idee voor een Pianosonate, die bedoeld was voor Maki Namekawa die zo’n prachtige opname van zijn Ètudes had gemaakt (Orange Mountain OMM 0098) en had meegewerkt aan ‘Dracula’ en ‘The hours’ (Orange Mountain OMM 0131).

Het werd een driedelig werk barstens vol met ideeën dat ongeveer een half uur duurt en dat enige verwantschap vertoont met de Symfonie nr. 12, ook uit 2019 en het Slagwerkkwartet uit 2018.

Om de componist zelf te citeren: ‘I began to write in a new way. This is the most sophisticated form of these ideas. I began to see how the music unraveled. It turns out that the piano is the best place to work out these kinds of things. It works like that sometimes for composers. That’s the case with the Berg Piano Sonata’.

Maki Namekawa voegde daar aan toe: ‘I got the music the third week of April 2019. I had a dress rehearsal for a big orchestral concert in Vienna on which I was the soloist. As I was about to go to the dress rehearsal, I opened my email and found that to see the finished score for the Glass Piano Sonata had arrived. I had an inner battle about whether I should open it or not because I had other music to work on. In the end, I didn’t have a choice, I simply had to open it!

When I started to play it, I couldn’t believe it. I was in shock. This was a new style of music. I thought immediately of playing Stravinsky: There are “wrong” notes but they are strange and so beautiful.’

Dat het om een veeleisende compositie gaat zal wel duidelijk zijn, maar de pianiste slaagt met vlag en wimpel en voegt nog twee wat eenvoudiger stukken toe om tot bedaring te komen.

Maar oordeel liever zelf.