Graaff, Jan-Peter de: Celloconcerten nr. 4 ‘Rimpelingen’ en 5 ’The forest in April’. Maya Fridman (vc) met het Noord Nederlands symfonie orkest o.l.v. Sander Teepen c.q. Nicoló Foron. TRPTK TTK 0076 (51’06”). 2021 

 

Van Jan-Peter de Graaff (1992) had ik ‘Modern times’ door het Nederlands Blazers Ensemble en ‘That all changes’ door gitarist Martin van Hees wel eens op cd horen langskomen, maar nu is er de eerste geheel aan vrij recente composities uit 2017 en 2021 van hem gewijde opname.

Het Celloconcert ‘Rimpelingen’ werd gecomponeerd voor Hans Woudenberg van het ASKO/Schönberg ensemble en heeft de delen ‘Prelude’, ‘Passacaglia’, ‘Interlude’. ’Scherzo’ en ‘Postlude’. Als inspiratiebron diende het gooien van steentjes op een glad wateroppervlak. De eerste zinken meestal snel, maar na enige oefening kunnen ze wel vier- of vijfmaal ketsen. Het steentje wordt vertegenwoordigd door de cello, wat verder gebeurt tot het uitdoven aan toe door het ensemble.

‘Als je band wordt van je eigen noten, weet je dat iets heel goeds gaat gebeuren’ zei De Graaff. Daaruit kwam het voor Maya Fridman geschreven ‘The forest in April’ voort. Drie sterk contrasterende delen: ‘The forest’, ‘The echo chamber’ en ‘Requiem’. De soliste kan zich in dit werk uitleven in een lange cadens. Volgens de componist is de relatie tussen solist en orkest een metafoor voor de relatie tussen men en natuur. De solist oefent een dusdanige krachtige invloed op het orkest ui dat het tenslotte daaronder bezwijkt en er in het laatste deel afscheid van wordt genomen.

Zowel Maya Fridman als het orkest onder beide dirigenten voelen karakter en sfeer van beide composities bijzonder goed aan en zorgen voor wat waarschijnlijk altijd unieke opnamen zullen blijven.