Ruth Gibbs: Opalescence. Cellosonate op. 63; ‘The fairy shoemaker’, ‘Thema en variaties’ op. 57a, ‘The ox and the ass’ (Introduction and carol) op. 71, Opalescence op. 72; Scherzo en adagio voor solocello op. 68, Contrabassonate op. 81. Joseph Spooner (v) en David Heyes (cb) met Duncan Honeybourne (p). Prima Facie PFCD 171 (51’57”). 2021

 

De Engelse componiste Ruth Gibbs (1921 – 1999) behoorde tot de componistengeneratie die kort na W.O. 2 opkwam in de nadagen van Vaughan Williams, Bax, Ireland en Holst. Ze had de maken met de opkomst van meer cerebrale en atonale muziek, maar zwichtte niet voor die trends. Ze had wel grote moeite om ook gehoord te worden.

Aan haar biografe Jill Hallstead schreef ze: 'My music is a follow-on from Vaughan Williams, Bliss and Walton the three giants of British music since the Second World War. All were great and inspired composers.' Zij zelf vertoont ook een zekere grootheid.

Ze componeerde gestaag en bracht het tot ruim tachtig composities, waaronder vijf Symfonieën. Bovendien was ze succesvol als docente, dirigente en uitvoerend kunstenares  (hobo, althobo en piano). Ze verwierf in 1948 ook een doctoraat in de muziekwetenschap.

Het is goed dat haar strijd om aandacht achteraf tot deze opname met een deel van haar kamermuziek voor lage strijkinstrumenten leidde. Alle waardering voor de gave uitvoeringen. De kennismaking daarmee is van louter aangename aard. Er is ook een cd met orkestwerken (Chandos CHAN 20078).