Ginastera: Harpconcert op. 25; Montsalvatge: Concerto capriccio; Soler: Sonates nr. 48 in c, 19 in c en 84 in D. Godelieve Schrama met het Radio Kamerorkest o.l.v. Gérard Kosten. NorthWest Classics NWC 411087 (59’05”). 2004
Het toeval wilde dat ik dit tweetal concertante werken voor harp 15 januari in Vredenburg meebeleefde en er als iemand die slechts hoogst sporadisch naar de radio luistert op zondagmorgen 16 januari in de AVRO Radio 4 programma’s Spiegelzaal en Zondagochtendconcert waar dezelfde uitvoerenden te gast waren om niet zo erg verkapt de komende opname van deze korte harpconcerten te promoten nog eens mee geconfronteerd te worden. Als een soort toegift volgden drie voor harp gearrangeerde zettingen van Solers 149 klavecimbelsonates. Alles zeer de moeite waard en reden genoeg om naar de beloofde cd uit te kijken. Die is er nu, meteen in stereo sacd formaat met de geluidwinst belovende DSD techniek.
Ginastera’s voor Nicanor Zabaleta geschreven harpconcert uit 1956 zit boordevol levendige kleuren en pittige ritmen in de hoekdelen, maar bevat gelukkig ook een heel sfeervol rustig middendeel. Alle kaleidoscopische stemmingen worden door Schrama in een verfrissend en aanstekelijk werkende uitvoering fraai belicht en het orkest begeleidt alert en heel volgzaam. Ook in het Concerto capriccio uit 1975 van Xavier Montsalvatge wordt de adrenalinestroom bij vlagen stevig op gang gehouden, in het eerste deel met stevige bijdragen van het slagwerk en in het derde met felle blazeraccenten; het middendeel opent met een uitgebreide rustgevende solo.
Gezien de wat korte speelduur van deze cd hadden er best nog wat meer van die met Scarlatti verwante sonates van Soler bij gemogen, maar er wordt een complete plaat met die werken in het vooruitzicht gesteld.
Van het concert van Ginastera bestonden al opnamen van Rachel Masters (Chandos) en Nancy Allen (ASV), van dat van Montsalvatge eentje van Barrera (Claves) en in hun gezelschap handhaaft Schrama zich uitstekend. Over de open, heldere, ruimtelijke en evenwichtige opnamekwaliteit waarin het solo instrument niet nodeloos is uitgelicht louter goeds. Laten we hopen dat Schrama ook de gelegenheid krijgt bijvoorbeeld de beide concerten van Glière op te nemen.