Grieg: Pianosonate in e op. 7; Poëtische klankbeelden op.3/4, 5 en 6; Albumblätter op. 28/1, 4; Agitato; 12 Lyrische stukken op. 43 en 54. Leif Ove Andsnes. Virgin 759.300-2 (71’52”). 1993

Grieg: 24 Lyrische stukken uit op. 12, 38, 47, 54, 57, 62, 65, 68 en 71. Leif Ove Andsnes. EMI 557.296-2 (68’20”). 2001

De Noorse pianist Andsnes was 22 jaar, net zo oud als de componist toen hij diens sonate op. 7 opnam. Van het eerste deel weet hij na een heldhaftig begin nog niet zoveel te maken, maar beide middendelen slaagden prachtig: ze bezitten een eigen karakter en getuigen van verbeelding. Maar zijn hoogste troeven speelde hij uit in de sfeervolle, steeds raak getroffen miniatuurtjes van de Lyrische stukken. Met name de gedeelten uit op. 43 slaagden voortreffelijk.

Acht jaar later keerde de pianist niet alleen naar die Lyrische stukken terug, maar ook naar Griegs eigen vleugel in Troldhaugen. En opnieuw zorgt hij voor liefdevolle, mooi subtiele van deze hier raak getypeerde karakterstukken. Eenvoud als kenmerk van het ware. Hij benadert zo heel dicht Gilels (DG 449.721-2) die de complete Lyrische stukken opnam al in 1974 en die deze werken ook op echt sublieme manier vertolkte. Zou Andsnes die integrale reeks ook nog eens willen vastleggen, maar dan op een goede Bösendorfer of Steinway? Laten we voorlopig gelukkig zijn met dit tweetal cd’s.