Goebaidulina: In croce; Silenzio; Sieben Worte. Maria Kliegel (vc), Elsbeth Moser (acc), Kathrin Rabus (v) Camerata Transsylvanica o.l.v. György Selmeczi. Naxos 8.553557 (67’25”). 1996

Eén van Goebaidulina’s meest uitgevoerde werken is Tuin van vreugde en treurigheid, een ongeveer een kwartier durend trio voor fluit, altviool en harp uit 1980, waarin een prachtige klankwereld wordt geschapen door slechts die drie instrumenten en waarvan een opname door het Auréole trio (Koch 37055-2) en een andere van Bettini Fuchs (fl), Günter Pretzel (va) en Rosmarie Schmid-Münster (hrp) (Cavalli) bestaan.

In Sieben Worte (1982) schept de componiste een al even ongebruikelijke klankwereld die echter van heel andere aard is. Hier spelen twee solo instrumenten – een cello en een traditionele Russische bayan ofwel knoppen accordeon – prachtige klaaglijke melodieën en wonderlijke, geagiteerde krassende geluiden tegenover gezangachtige passages door een strijkorkest.

In croce, voor cello en orgel, is dan weer een heel ander werk waarin de exploratie van ongewone klanken een bijzondere sfeer van spirituele strijd met een oplossing tot slot.

Het strijktrio (1988) is een veeleisend stuk voor een gangbaarder bezetting van viool, altviool en cello: ’Drie karakters die elk hun eigen wil tonen’, volgens de componiste.

Het eerste deel gaat van heftige zuinige naar verzadigde harmonieën, het tweede heeft vrij zwevende pizzicato harmonieën en het verontrustend beginnende derde deel eindigt in ongemakkelijke vrede.

De Naxos cd geeft een uitstekende introductie tot Goebaidulina’s kamermuziek met behulp van heel goede uitvoeringen van deze nogal mysterieuze stukken.