Grieg: Cellosonate in a op. 36; Intermezzo in a; Pianosonate in e op. 7. Oystein Birkeland en Håvard Glimse. Naxos 8.550878 (49’45”). 1993

Grieg: Cellosonate in a op. 36; Strijkkwartet nr. 1 in g op. 27. Truls Mørk en Håvard Glimse c.q. Solve Sigerland en Atle Sponberg (v), Lars Anders Tomter (va) en Truls Mørk. Virgin 545.505-2 (62’13”). 2000

Zelfs Rostropovitch en Richter vonden de cellosonate van Grieg interessant en belangrijk genoeg om die vast te leggen (Music & Arts CD 283, Doremi DHR 7931,1964). Natuurlijk bestaan er behalve de hier besproken uitgaven nog andere exemplaren, maar deze zijn redelijk representatief.

Daar hebben we te maken met louter Noren. Birkeland en Gimse geven de sonate een levendige en gevoelige verklanking en voegen daar het voor een keer aardige vroege, maar minder representatieve Intermezzo aan toe. Beide spelers tonen verbeelding en zijn behoorlijk opgenomen. Gimse voegt daar op heel stijlvolle wijze de Pianosonate aan toe.

De uitgave van Mørk (zijn tweede opname, de eerste was met Thibaudet) c.s. kost meer, maar is evenzeer de moeite waard, vooral ook omdat Gimse zo’n goed aanvoelende pianopartner is. Hij speelt met veel finesse en het resultaat klinkt erg verfrissend. Het door Julius Röntgen voltooide strijkkwartet uit 1890 vormt in dit geval een mooie aanvulling, zeker nu de vier ‘solisten’ het zo doorleefd spelen.