Haydn: Symfonieën nr. 82-87, Parijse. Zürichs kamerorkest o.l.v. Roger Norrington. Sony 88875-02133-2 (3 cd’s, 2u. 45’05”). 2013

Haydns zes zogenaamde Parijse symfonieën voor het beroemde orkest van de vrijmetselaarsloge Concert de la loge Olympique hebben het altijd goed gedaan op cd, waarbij opvalt dat de historiserende verklankingen een grote rol innemen met opnamen van Sigiswald Kuijken (Virgin 561.659-2),  Tafelmusik o.l.v. Bruno Weil (Tafelmusik TMK CD 1013), het Orkest van de achttiende eeuw onder Frans Brüggen (Philips 462.111-2) en Nikolaus Harnoncourt (Duitse Harmonia Mundi 82876-60602-2).

Roger Norrington heeft ervaring genoeg met het verantwoord spelen van oude(re) muziek, maar hier implementeert hij die ervaring op een vrij klein orkest met eigentijdse instrumenten waarin de strijkers braaf vibratoloos spelen. Van dogmatisme is nauwelijks sprake, wel van een lichtelijke gemaniëreerdheid.

Van Norrington is ook bekend dat hij steeds duidelijke opvattingen huldigt die nogal eens van de standaard afwijken. Dat kan zowel tot een positieve vitale ervaring leiden als tot een negatieve als hij zich gemeten een de gevestigde standaard ‘vergist’. Zo is het bijvoorbeeld wennen aan het snelle tempo van de romance uit nr. 85. Het allegretto wordt hier eerder een allegro vivace. In het algemeen zijn de tempi aan de vlotte, vitale kant. Maar in andere opzichten gaat hij heel zorgvuldig en gedetailleerd te werk, zeker waar het erom gaat de klank mooi open te houden en mooie accenten te plaatsen. Hoe positief dit is, valt goed te beoordelen aan de hand van het allegretto tweede deel uit symfonie nr. 82.

Over de hele linie behoren de menuetten tot de best geslaagde delen. Het zijn inderdaad de gestileerde, elegante dansmomenten waarin de muziek op natuurlijke wijze ademt.

Jammer bij zoveel vlotte speelvreugde dat de laatste herhaling in nr. 84 ontbreekt en dat het orkestspel in nummer, 86 manco’s (in ensemblespel en intonatie) vertoont.

Voor een keer is provo Norrington zeker de moeite waard, voor regelmatiger gebruik is het misschien verstandiger om Harnoncourt als gids te volgen.